و آن چند عمل است:
دعایی را که شیخ طوسی و سید ابن طاووس به این صورت نقل کرده‌اند، هر روز بخواند: [کلیک کنید]
فرموده‌اند که: این تسبیحات را در همه روزهای ماه مبارک رمضان از اوّل تا آخر ماه بخوان و آن ده بخش است که هر بخش آن مشتمل بر ده «سبحان الله» است: [کلیک کنید]
و نیز فرموده‌اند: این صلوات را در هر روز ماه رمضان بخوان: [کلیک کنید]
شیخ طوسی و سید ابن طاووس فرموده‌اند: در هر روز ماه رمضان بخوان: [کلیک کنید]
خواندن این دعا است:
اللّٰهُمَّ إِنِّي أَدْعُوكَ كَما أَمَرْتَنِي فَاسْتَجِبْ لِي كَما وَعَدْتَنِي...
خدایا می‌خوانمت آن‌گونه که فرمودی، پس اجابتم کن آن‌گونه که وعده کردی...
و چون دعایی طولانی است، برای ضروری بودن خلاصه نویسی آن را ننوشتم، هرکه خواهان آن است به کتاب «اقبال» یا «زاد المعاد» مرحوم مجلسی مراجعه کند.
شیخ مفید در کتاب «مُقنعه» از ثقه بزرگوار علی بن مهزیار از حضرت جواد(علیه‌السلام) روایت کرده: که مستحب است در هر وقت از شب و روز ماه مبارک رمضان، از اول ماه تا آخر ماه بسیار بگویی:
يَا ذَا الَّذِى كانَ قَبْلَ كُلِّ شَىْءٍ، ثُمَّ خَلَقَ كُلَّ شَىْءٍ، ثُمَّ يَبْقىٰ وَيَفْنىٰ كُلُّ شَىْءٍ، يَا ذَا الَّذِى لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَىْءٌ، وَيَا ذَا الَّذِى لَيْسَ فِى السَّمَاواتِ الْعُلىٰ، وَلَا فِى الْأَرَضِينَ السُّفْلىٰ، وَلَا فَوْقَهُنَّ وَلَا تَحْتَهُنَّ وَلَا بَيْنَهُنَّ إِلٰهٌ يُعْبَدُ غَيْرُهُ، لَكَ الْحَمْدُ حَمْداً لَايَقْوىٰ عَلَىٰ إِحْصائِهِ إِلّا أَنْتَ، فَصَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلاةً لَايَقْوىٰ عَلَىٰ إِحْصائِها إِلّا أَنْتَ.
ای که پیش از هر چیز بوده پس آنگاه همه‌چیز را آفرید و ماندگار است و همه‌چیز نابود می‌شود، ای که چیزی مانند او نیست، ای آن‌که نه در آسمان‌های برتر و نه در زمین‌های پایین‌تر و نه بالای آن‌ها و نه زیر آن‌ها و نه بین آن‌ها، معبودی جز او نیست که پرستیده شود، سپاس فقط ویژه توست، سپاسی که کسی بر شمردنش جز تو توان ندارد، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، درودی که کسی جز تو توانایی شمردنش را نداشته باشد.
شیخ کفعمی در کتاب «بلد الامین» و «مصباح» از کتاب «اختیار» سید ابن باقی نقل کرده است: که هرکه این دعا را در هر روز ماه رمضان بخواند، حق‌تعالی گناهان چهل ساله او را بیامرزد:
اللّٰهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضانَ الَّذِى أَنْزَلْتَ فِيهِ الْقُرْآنَ، وَافْتَرَضْتَ عَلَىٰ عِبادِكَ فِيهِ الصِّيامَ، ارْزُقْنِى حَجَّ بَيْتِكَ الْحَرامِ فِى هٰذَا الْعامِ وَفِى كُلِّ عامٍ، وَاغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الْعِظامَ فَإِنَّهُ لَايَغْفِرُها غَيْرُكَ يَا ذَا الْجَلالِ وَالْإِكْرامِ.
خدایا؛ ای پروردگار ماه رمضان که قرآن را در آن نازل کردی و روزه‌ی در آن را بر بندگانت واجب نمودی، حج خانه محترمت را در این سال و در هر سال روزی من کن و گناهان بزرگ مرا بیامرز، همانا کسی جز تو آن‌ها را نمی‌آمرزد، ای دارای بزرگی و رأفت و محبت.
این ذکر را که فیض کاشانی در کتاب «خلاصة الاَذکار» فرموده در هر روز ماه رمضان «صد مرتبه» بگوید:
سُبْحانَ الضَّارِّ النَّافِعِ، سُبْحانَ الْقاضِي بِالْحَقِّ، سُبْحانَ الْعَلِيِّ الْأَعْلىٰ، سُبْحانَهُ وَبِحَمْدِهِ، سُبْحانَهُ وَتَعالىٰ.
منزّه است زیان رسان به کافران و سود رسان به مؤمنان، منزّه است داوری کننده بر اساس حق، منزّه است او که برتر است، منزّه است او و ستایش از آن اوست، منزّه است او و برترست.
شیخ مفید در کتاب «مُقنعه» فرموده: از جمله مستحبات ماه رمضان در هر روز، «صد مرتبه» صلوات فرستادن بر رسول خداست و هرکه زیادتر فرستد بهتر است.