مشایخ حدیث به سندهای معتبر از امام صادق(علیه‌السلام) روایت کرده‌اند: که بر هر مسلمان واجب و لازم است که این دعا را «ده مرتبه» پیش از طلوع آفتاب و «ده مرتبه» پیش از غروب آن بخواند:
لَا إِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لَاشَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، يُحْيِى وَيُمِيتُ، وَيُمِيتُ وَيُحْيِى ، وَهُوَ حَيٌّ لَايَمُوتُ، بِيَدِهِ الْخَيْرُ، وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍ قَدِيرٌ.
شایسته پرستشی جز خدای یکتا نیست، یگانه است و شریکی ندارد، فرمانروایی هستی و ستایش تنها زیبنده اوست. زنده می‌کند و می‌میراند و می‌میراند و زنده می‌کند و او زنده‌‌ای است که هرگز نمی‌میرد، نیکی تنها به دست اوست و او بر هر کاری تواناست.
و در بخشى از روایات آمده: که اگر این دعا ترک شد، لازم است قضا شود.