بدان که زیارت قبور مؤمنان ثواب بسیار دارد و علاوه بر فواید عظیمه‌ای که بر آن مترتّب است، باعث عبرت و آگاهی و زهد و بی‌میلی به دنیا و رغبت در آخرت می‌شود و به هنگام اندوه بسیار و شادی فراوان، باید به قبرستان رفت.

عاقل آن است که در قبرستان از اموات عبرت بگیرد تا لذّت دنیا از دلش بیرون رود و شیرینی کالای دنیوی در کامش تلخ گردد و در فنای دنیا و دگرگونی احوال آن تفکر کند و توجه کند که او نیز به نزدیک‌ترین زمان مثل ایشان خواهد شد و دستش از عمل کوتاه و سبب عبرت دیگران شود.

راستی که شیخ نظامی در گفته‌اش زیبا سروده است:

روایت شده: که خدای متعال به عیسی (علیه‌السلام) وحی فرمود:

یَا عِیسىٰ، هَبْ لِی مِنْ عَیْنِکَ الدُّمُوعَ، وَ مِنْ قَلْبِکَ‌الْخُشُوعَ، وَ اکْحَلْ عَیْنَیْکَ بِمِیلِ الْحُزْنِ إِذا ضَحِکَ الْبَطَّالُونَ، وَ قُمْ‌ عَلَىٰ‌ قُبُورِ الْأَمْواتِ فَنادِهِمْ بِالصَّوْتِ الرَّفِیعِ لَعَلَّکَ تَأْخُذُ مَوْعِظَتَکَ مِنْهُمْ، وَ قُلْ: إِنِّی لاحِقٌ بِهِمْ فِی اللَّاحِقِینَ.

از دیده‌ات به من اشک ببخش و از دلت به من فروتنی ده، آن هنگام که بیکاره‌ها می‌خندند با میله حزن چشمانت را سرمه بکش، بالای سر قبر مردگان بایست و آنان را با صدای بلند صدا کن، شاید موعظه‌ات را از آنان بگیری و بگو من هم در گروه ملحق شوندگان به آنان ملحق می‌شوم.