1. اَلإخاءُ الوَفاءُ فِي الشِّدَّةِ وَ الرَّخاءِ.

("بحارالانوار" ج75 ص114)

نشانه برادری و رفاقت وفاداری در سختی و آسایش است.

____________________________________________________________________

2. إِنْ‏ أَحْسَنَ‏ الْحَسَنِ‏، الْخُلُقُ‏ الْحَسَنُ.

("الخصال" صدوق، ج1 ص29)

همانا نیکونرینِ نیکوها خلقِ نیکوست.

____________________________________________________________________

3. اللُّؤْمُ أَنْ لَا تَشْكُرَ النِّعْمَةَ.

("تحف العقول" ص 233)

پَستی این است که شکرگذارِ نعمت نباشی.

____________________________________________________________________

4. لَا تُعَاجِلِ الذَّنْبَ‏ بِالْعُقُوبَةِ، وَ اجْعَلْ بَيْنَهُمَا لِلِاعْتِذَارِ طَرِيقاً.

("الدره الباهره" ص 21- " بحارالانوار" ج 75 ص 113)

در کیفر دادنِ گناه عجله نکن، بلکه میان آن ها راهی برای عذر خواهی باقی بگذار.

____________________________________________________________________

5. قَالَ رَجُلٌ لِلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ، إِنِّي مِنْ شِيعَتِكُمْ فَقَالَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ يَا عَبْدَ اللَّهِ إِنْ كُنْتَ لَنَا فِي أَوَامِرِنَا وَ زَوَاجِرِنَا مُطِيعاً فَقَدْ صَدَقْتَ وَ إِنْ كُنْتَ بِخِلَافِ ذَلِكَ فَلَا تَزِدْ فِي ذُنُوبِكَ بِدَعْوَاكَ مَرْتَبَةً شَرِيفَةً لَسْتَ مِنْ أَهْلِهَا لَا تَقُلْ أَنَا مِنْ شِيعَتِكُمْ وَ لَكِنْ قُلْ أَنَا مِنْ مَوَالِيكُمْ وَ مُحِبِّيكُمْ وَ مُعَادِي أَعْدَائِكُمْ وَ أَنْتَ فِي خَيْرٍ وَ إِلَى خَيْرٍ.

("تنبیه الخواطر، مجموعه ورام" ج2 ص 106)

مردی به حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام عرض کرد: "همانا من از شیعیان شما هستم." پس حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام فرمودند: "ای بنده خدا، اگر مطیع اوامر و نواهیِ ما باشی که راست می گویی، ولی اگر برخلاف این عمل می کنی پس با ادعای این مرتبه والا که تو اهل آن نیستی بر گناهت افزوده نکن. نگو که من از شیعیان شما هستم، بلکه بگو: من از دوستان و محبانِ شما و دشمن دشمنانِ شما هستم، [در این صورت] تو بر خیر هستی و عاقبتِ تو خیر است.

____________________________________________________________________

6. وَ إذا نازَعَتکَ أِلی صُحبَهِ الرِجالِ حاجَهُ فَاصحَب مَن إِذا صَحِبتَهُ زانَکَ وَ إِذا خَدَمتَهُ صانَکَ وَ إِذا أَرَدتَ مِنهُ مَعُونَه أَعانَکَ وَ إِن قُلتَ قَولَکَ وَ إِن صُلتَ شَدَ صَولَکَ وَ إِن مَدَدتَ یَدَکَ بِفَضلِ مَدَها وَ إِن بَدَت عَنکَ ثُلمَهُ سَدَها وَ إِن رَأی مِنکَ حَسَنَه عَدَها وَ إِن سَأَلتَهُ أَعطاکَ وَ إِن سَکَت عَنهُ ابتَدَأَکَ وَإِن نَزَلَت إِحدی المُلِماتِ بِهِ ساءَکَ، مَن لا تَاتیکَ مَنهُ البَوائِقُ وَلا یَختَلِفُ  عَلَیکَ مِنهُ الطَرائِقُ وَ لا یَخذُلُکَ عِندَ الحَقائِقِ وَإِن تَنازَعتُما مُنقَسِما آثَرَکَ.

("بحار الانوار" ج 44 ص 139 - "کفایه الاثر" ص 228)

هرگاه نیازمند و مشتاق شدی تا با کسی مصاحبت و رفاقت کنی پس با کسی مصاحبت و رفاقت کن که مصاحبتِ با او به تو زینت بخشد، و هرگاه به او خدمتی کردی نگه دارِ تو باشد (از تو حمایت کند)، و هر گاه به کمکی نیاز داشتی تو را کمک کند، و اگر سخنی گفتی گفتارت را تصدیق کند، و اگر [بر دشمنی] حمله کردی پشتیبانت باشد و هجوم تو را قوت بخشد، و اگر دستت را برای بخشش دراز کردی تو را در آن احسان یاری دهد، و اگر رخنه و  مشکلی در کار تو پدید آمد آن را بپوشاند (برطرف کند)، و اگر کار نیکی از تو ببیند آن را مورد نظر قرار دهد، و اگر چیزی از او خواستی به تو عطا کند، و اگر [خواسته ات را] به زبان نیاوردی  او پیش دستی کند و برآورده سازد، و اگر گرفتاریِ دردناکی برای او پیش آمد [آن مصیبت] تو را هم ناراحت کند، با کسی  [رفاقت کن] که از ناحیه او هیچ شر و آسیبی به تو نرسد، و از سوی او در راه ها و روش ها انحرافی برای تو پیش نیاید، و هنگام دفاع از ارزش ها تو را تنها نگذارد، و اگر در تقسیم چیز باارزشی اختلاف داشتید تو را بر خودش مقدم بدارد.

____________________________________________________________________