وَ نِعْمَ الْقَرِینُ الرِّضَا.
امام علیه السلام فرموده است: رضاء و خشنودی بودن به قضاء نیکو همنشینی است (همانطور که همنشین شخص را در رفاه و آسایش دارد، خشنود به آن چه خداوند خواسته در رفاه و آسایش میباشد) .
والْعِلْمُ وِرَاثَةٌ کَرِیمَةٌ .
و دانائی میراثی است شریف و گرامی (که به هر که چنین ارثی برسد کلید سعادت و نیکبختی را دریافته.
وَ الْآدَابُ حُلَلٌ مُجَدَّدَةٌ .
و خوهای پسندیده زیورهائی است تازه و نو (که کهنه نمی شود).
وَ الْفِکْرُ مِرْآةٌ صَافِیَةٌ.
و اندیشه (در هر کاری مانند) آیینه صاف و پاک است (که اندیشه کننده به سود و زیان کار بر می خورد).