وَ قَالَ (علیه السلام) :وَ قَدْ جَاءَهُ نَعْیُ الْأَشْتَرِ رَحِمَهُ اللَّهُ مَالِکٌ وَ مَا مَالِکٌ وَ اللَّهِ لَوْ کَانَ جَبَلًا لَکَانَ فِنْداً وَ لَوْ کَانَ حَجَراً لَکَانَ صَلْداً لَا یَرْتَقِیهِ الْحَافِرُ وَ لَا یُوفِی عَلَیْهِ الطَّائِرُ .

هنگامیکه خبر مرگ اشتر- خدایش بیامرزد- بامام علیه السّلام رسید (در بزرگوارى و دلاورى او) فرمود:مالک رفت امّا چه بود مالک، سوگند بخدا اگر کوه بود کوهى جدا مانده و بزرگ بود، و اگر سنگ بود سنگى سخت بود که (از بزرگى و سختى) هیچ حیوان سم دار رهنورد بآن بالا نمى رود، و هیچ پرنده اى بر آن نمى پرد (او یکتا و یگانه بود و هیچکس بر او پیروزى نمى یافت.