وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: شَرُّ الْإِخْوانِ مَن تُکُلِّفَ لَهُ. قالَ السَّيد الشَريف: لِأَنَّ التَّکْلِيفَ مُسْتَلْزِمٌ لِلْمَشَقَّةِ، وَ هُوَ شَرٌّ لازِمٌ عَنِ الْأَخِ الْمُتَکَلَّفِ لَهُ فَهُوَ شَرُّ الْإِخْوانِ.

امام علیه السلام فرموده است: هر گاه مومن برادر (دوست) خود را به خشم آورد (یا شرمنده گرداند) پس با او جدائی نموده است (خشم آوردن یا شرمنده ساختن سبب جدائی است.