وَ قَالَ (علیه السلام) :مَنْ أَصْلَحَ مَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ اللَّهِ أَصْلَحَ اللَّهُ مَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ النَّاسِ .

امام علیه السلام فرموده است: هر که آنچه را بین او و بین خدا است درست کند (به دستور خدا عمل نماید) خدا آنچه را بین او و بین مردم است درست کند (او را از گرفتاریها رهائی دهد) .

وَ مَنْ أَصْلَحَ أَمْرَ آخِرَتِهِ أَصْلَحَ اللَّهُ لَهُ أَمْرَ دُنْیَاهُ .

و هر که کار آخرتش را درست کند (کارى انجام دهد که از عذاب رستخیز برهد و همه کوشش را در امر دنیا بکار نبرد) خدا کار دنیاى او را درست نماید (او را در امر زندگى سرگردان نکند، چنانکه در قرآن کریم س 65 ى 2 مى فرماید: وَ مَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً ى 3 وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ یعنى هر که از خدا ترسیده پرهیزکار شود خدا راه بیرون شدن «از گرفتاریها» را بر او مى گشاید، و از جائیکه گمان نبرد باو روزى عطا فرماید).

وَ مَنْ كانَ لَهُ مِنْ نَفْسِهِ واعِظٌ كانَ عَلَيْهِ مِنَاللّـهِ حافِـظٌ.

و هر که را از جانب خود پند دهنده اى باشد (با اندیشه نفس را از معاصى باز داشته و از عذاب دوزخ بترساند) از جانب خدا او را نگهبانى خواهد بود (که او را از هر بلا و سختى حفظ مى نماید).