وَ قَالَ ( علیه السلام ) : لَوْ ضَرَبْتُ خَیْشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَیْفِی هَذَا عَلَى أَنْ یُبْغِضَنِی مَا أَبْغَضَنِی وَ لَوْ صَبَبْتُ الدُّنْیَا بِجَمَّاتِهَا عَلَى الْمُنَافِقِ عَلَى أَنْ یُحِبَّنِی مَا أَحَبَّنِی .
امام علیه السلام فرموده است: اگر با این شمشیرم ببن بینی مومن بزنم که با من دشمن شود دشمنی نخواهد نمود، و اگر همه (کالای) دنیا را بر سر منافق بریزم که مرا (به راستی) دوست دارد دوست نخواهد داشت.
وَ ذَلِکَ أَنَّهُ قُضِیَ فَانْقَضَى عَلَى لِسَانِ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ ( صلى الله علیه وآله ) أَنَّهُ قَالَ یَا عَلِیُّ لَا یُبْغِضُکَ مُؤْمِنٌ وَ لَا یُحِبُّکَ مُنَافِقٌ.
و این برای آن است که (در حکم الهی) گذشته و به زبان پیغمبر امی صلی الله علیه و آله جاری گشته که فرموده: یا علی مومن با تو دشمن نمی شود و منافق تو را دوست نمی دارد.