وَ قَالَ ( علیه السلام ) :یَأْتِی عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ عَضُوضٌ یَعَضُّ الْمُوسِرُ فِیهِ عَلَى مَا فِی یَدَیْهِ وَ لَمْ یُؤْمَرْ بِذَلِکَ قَالَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ وَ لا تَنْسَوُا الْفَضْلَ بَیْنَکُمْ.

امام علیه السلام فرموده است: می آید بر مردم روزگار بسیار گزنده (دشوار) که در آن توانگر بر آنچه در دو دست راست می گزد (به مال و دارائی بخل ورزیده آن را در راه خدا نمی دهد) و به این کار امر کرده نشده است، خداوند سبحان (در قرآن کریم س 2 ی 237) فرموده: و لاتنسوا الفضل بینکم یعنی فضل و احسان خدا را بین خود فراموش ننمائید (به یکدیگر کمک کنید) .

تَنْهَدُ فِیهِ الْأَشْرَارُ وَ تُسْتَذَلُّ الْأَخْیَارُ وَ یُبَایِعُ الْمُضْطَرُّونَ .

در آن روزگار بدکاران برخاسته گردن می کشند، و نیکوکاران بیچاره و خوار شدند، و با درماندگان خرید و فروش کنند (به آنها گران فروخته و از آنان ارزان خرند).

وَ قَدْ نَهَى رَسُولُ اللَّهِ ( صلى الله علیه وآله ) عَنْ بَیْعِ الْمُضْطَرِّینَ.

و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) از فروختن (طعام) به درماندگان (یا داد و ستد با آنها) منع نموده است (چون باید به آنان کمک کرد، یا با آنها چنان معامله و خرید و فروش نمود که با آنکه درمانده و بیچاره نیست معامله می نمایند).