لَا تُخَاصِمْهُمْ بِالْقُرْآنِ فَإِنَّ الْقُرْآنَ حَمَّالٌ ذُو وُجُوهٍ تَقُولُ وَ یَقُولُونَ... وَ لَکِنْ حَاجِجْهُمْ بِالسُّنَّةِ فَإِنَّهُمْ لَنْ یَجِدُوا عَنْهَا مَحِیصاً .

با ایشان بقرآن مناظره مکن (از قرآن دلیل نیاور) زیرا قرآن احتمالات و توجیهات بسیار (از تأویل و تفسیر و مراد باطنى و ظاهرى) در بر دارد (یکى از آنها را تو) می گوئى و (یکى از آنها را ایشان) مى گویند (پس مباحثه دراز مى گردد) بلکه با آنان به سنّت (فرمایشهاى پیغمبر اکرم مانند اینکه فرمود: حربک یا علىّ حربى یعنى اى علىّ جنگ با تو جنگ با من است. و فرمایش دیگرش: علىّ مع الحقّ و الحقّ مع علىّ یدور معه حیثما دار یعنى علىّ با حقّ است و حقّ با علىّ هر جا علىّ دور زند و برود حقّ با او دور مى زند یعنى علىّ علیه السّلام هر چه بگوید و بکند از روى حقّ و درستى است) احتجاج کن و دلیل آور، زیرا آنها هرگز از استدلال به سنّت گریز گاهى نمى یابند (چاره اى ندارند جز آنکه راستى و درستى این گفتار را بپذیرند).