وَ أَرْدَیْتَ جِیلًا مِنَ النَّاسِ کَثِیراً خَدَعْتَهُمْ بِغَیِّکَ وَ أَلْقَیْتَهُمْ فِی مَوْجِ بَحْرِکَ تَغْشَاهُمُ الظُّلُمَاتُ وَ تَتَلَاطَمُ بِهِمُ الشُّبُهَاتُ .

و گروه بسیارى از مردم را تباه ساختى: ایشان را به گمراهى خود فریفتى، و در موج دریاى (نفاق و دوروئى) خویش انداختى که تاریکى ها (گمراهیها) آنها را احاطه کرده، و شبهه ها (نادرستیها) به گردشان موج مى زند.

فَجَازُوا عَنْ وِجْهَتِهِمْ وَ نَکَصُوا عَلَى أَعْقَابِهِمْ وَ تَوَلَّوْا عَلَى أَدْبَارِهِمْ وَ عَوَّلُوا عَلَى أَحْسَابِهِمْ إِلَّا مَنْ فَاءَ مِنْ أَهْلِ الْبَصَائِرِ .فَإِنَّهُمْ فَارَقُوکَ بَعْدَ مَعْرِفَتِکَ وَ هَرَبُوا إِلَى اللَّهِ مِنْ مُوَازَرَتِکَ إِذْ حَمَلْتَهُمْ عَلَى الصَّعْبِ وَ عَدَلْتَ بِهِمْ عَنِ الْقَصْدِ.

پس از راه راستشان دور شدند (در پى حقّ بسوى باطل رفتند) و به پاشنه هاشان برگشتند (پس پس رفتند) و پشت کردند، و بر حسبهاشان (شرافت خاندانشان) تکیه نمودند (نازیدند) مگر بینایان (خردمندانشان) که (از راه باطل براه حقّ) برگشتند، پس ایشان بعد از شناختنت (که بر خلاف حقّ قدم برداشته مردم را فریب مى دهى) از تو جدا شدند، و از کمک کردنت بیارى خدا گریختند، هنگامی که آنها را به دشوارى کشاندى (بباطل سوق دادى) و از راه راست برگرداندى (گمراهشان کردى) .