وَ قَالَ (علیه السلام) وَ قَدْ سُئِلَ عَنْ مَعْنَى قَوْلِهِمْ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ :إِنَّا لَا نَمْلِکُ مَعَ اللَّهِ شَیْئاً وَ لَا نَمْلِکُ إِلَّا مَا مَلَّکَنَا .

هنگامیکه از امام علیه السّلام معنى سخنشان لا حول و لا قوّة إلّا باللّه (جنبش و توانائى نیست مگر به اراده خدا) را پرسیدند آن حضرت فرمود: ما با خدا دارنده چیزی نیستیم (شریک نمی باشیم) و دارنده نمی شویم مگر آنچه (اندام و قوی و عقل) را که ما را دارنده آن گرداند.

فَمَتَى مَلَّکَنَا مَا هُوَ أَمْلَکُ بِهِ مِنَّا کَلَّفَنَا وَ مَتَى أَخَذَهُ مِنَّا وَضَعَ تَکْلِیفَهُ عَنَّا.

پس هر گاه ما را به چیزی دارا گردانید که او از ما دارنده تر است تکلیف نماید (امر و نهی فرماید) و هر گاه آن چیز (توانائی بر آن) را از ما گرفت تکلیف آن را از ما برداشته (درباره آن مواخذه و بازپرسی نمی نماید).