أَصَابَکمْ حَاصِبٌ وَ لَا بَقِیَ مِنْکمْ آثِرٌ .
بادی که سنگ ریزه را به جنبش می آورد بر شما بوزد (عذاب الهی شما را دریابد) و باقی نماند از شما کسیکه نخل خرما را هرس کند (یا کسیکه سخن گوید، یا کسیکه برجهد، خلاصه نسل شما قطع گردد).
أَ بَعْدَ إِیمَانِی بِاللَّهِ وَ جِهَادِی مَعَ رَسُولِ اللَّهِ (صلى الله علیه وآله) أَشْهَدُ عَلَى نَفْسِی بِالْکفْرِ لَ قَدْ ضَلَلْتُ إِذاً وَ ما أَنَا مِنَ الْمُهْتَدِینَ .
آیا بعد از ایمان آوردن من به خدا و جهاد به همراهی رسول اکرم، صلی الله علیه و آله (در جنگها) کفر و خطاء را بر خود گواهی دهم؟ پس در این هنگام (با قرار بر خطای خویش) گمراه شده از راه راست قدم بیرون نهاده ام.
فَأُوبُوا شَرَّ مَآبٍ وَ ارْجِعُوا عَلَى أَثَرِ الْأَعْقَابِ.
پس، از بدترین راهیکه قدم در آن نهاده اید برگردید (از این راه باطل برگشته دیگر باره این سخنان زشت را نگوئید) و بجای پای خود بازگشت نمائید (از راهی که رفته اید بجای خویش برگشته از حق پیروی کنید).
أَمَا إِنَّکمْ سَتَلْقَوْنَ بَعْدِی ذُلًّا شَامِلًا وَ سَیْفاً قَاطِعاً وَ أَثَرَةً یَتَّخِذُهَا الظَّالِمُونَ فِیکمْ سُنَّةً.
آگاه باشید بزودی بعد از من بذلت و خواری بسیار برخورده بشمشیر برنده مبتلی گردید، و مال شما را ستمکاران گرفته اختصاص بخود دهند و این کار را در میان شما سنت و عادت خویش قرار دهند (از قتل و غارتی که بعد از آن بزرگوار از طرف ستمکاران مانند مهلب ابن ابی صفره و دیگران در میان آنان واقع شده خبر می دهد.)
قال الشریف: قَوْلُهُ عَلَيْهِ السّلامُ: «وَ لا بَقِىَ مِنْكُمْ آبِرٌ» يُرْوى عَلى ثَلاثَةِ اَوْجُه: اَحَدُها اَنْ يَكُونَ كَما ذَكَرْناهُ «ابِرٌ» بِالرّاءِ مِنْ قَوْلِهِمْ رَجُلٌ آبِرٌ لِلَّذى يَأْبِرُ النَّخْلَ اَىْ يُصْلِحُهُ. وَ يُرْوى «آثِرٌ» بِالثّاءِ بِثَلاثِ نُقَط يُرادُ بِهِ الَّذى يَأْثِرُ الْحَديثَ أىْ يَرْويهِ وَ يَحْكيهِ، وَ هُوَ اَصَحُّ الْوُجُوهِ عِنْدى. كَاَنَّهُ عَلَيْهِ السّلامُ قالَ: لابَقِىَ مِنْكُمْ مُخْبِرٌ. وَ يُرْوى «آبِزٌ» بِالزّاىِ الْمُعْجَمَةِ وَ هُوَ الْواثِبُ; وَ الْهالِكُ اَيْضاً يُقالُ لَهُ آبِزٌ.
(سیدرضی فرماید:) فرمایش آن حضرت: و لابقی منکم ابر بر سه وجه نقل می شود: اول چنانکه بیان نمودیم ابر براء مهلمه و این ماخوذ از قول عربست که کسیکه نخل خرما را هرس می کند می گویند رجل ابر، و (دوم) اثر بثاء سه نقطه روایت می شود که مراد از آن کسی است که حدیثی روایت می کند یا سخنی حکایت می نماید، و این قول نزد من صحیحترین وجوه است (زیرا) گویا حضرت فرموده است: گوینده ای از شما باقی نماند، و (سوم) ابز بزاء نقطه دار روایت می شود و آن بمعنی واثب یعنی بر جهنده است، و نیز ابز بمعنی هالک یعنی تباه گشته استعمال می شود.