أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّکَ لَسْتَ بِسَابِقٍ أَجَلَکَ وَ لَا مَرْزُوقٍ مَا لَیْسَ لَکَ .

پس از ستایش خداى تعالى و درود بر حضرت مصطفى، تو بر مرگ خود پیشى نمى گیرى، و آنچه بتو نمى رسد روزى نگشته (اختیار مرگت دست تو نیست، و آنچه نباید بتو برسد نمى توان بدست آورى).

وَ اعْلَمْ بِأَنَّ الدَّهْرَ یَوْمَانِ یَوْمٌ لَکَ وَ یَوْمٌ عَلَیْکَ وَ أَنَّ الدُّنْیَا دَارُ دُوَلٍ فَمَا کَانَ مِنْهَا لَکَ أَتَاکَ عَلَى ضَعْفِکَ وَ مَا کَانَ مِنْهَا عَلَیْکَ لَمْ تَدْفَعْهُ بِقُوَّتِکَ .

و بدان روزگار دو روز است: روزى به سود و روزى به زیان تو است، و دنیا سراى گردش خویشهایى است که دست بدست مى گردد (هر کس نوبتى دارد) پس آنچه از دنیا به سود تو است بتو مى رسد هر چند ناتوان باشى (دیگران جلو آنرا بگیرند) و آنچه از آن به زیان تو است (هر چند توانا باشى) بزور و توانائیت نمى توانى از آن جلوگیرى (چنانکه در قرآن کریم س 10 ى 107 مى فرماید: وَ إِنْ یَمْسَسْکَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلا کاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ، وَ إِنْ یُرِدْکَ بِخَیْرٍ فَلا رَادَّ لِفَضْلِهِ یُصِیبُ بِهِ مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ وَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ یعنى و اگر خدا زیانى رساند جز او کسى آنرا جلو نمى گیرد، و اگر براى تو خیر و نیکوئى خواهد فضل و بخشش او را کسى مانع نمى تواند شد، مى رساند آنرا به هر یک از بندگانش که بخواهد و او آمرزنده مهربان است).