مِنْ عَبْدِ اللَّهِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ إِلَى أَصْحَابِ الْمَسَالِحِ أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ حَقّاً عَلَى الْوَالِی أَلَّا یُغَیِّرَهُ عَلَى رَعِیَّتِهِ فَضْلٌ نَالَهُ وَ لَا طَوْلٌ خُصَّ بِهِ وَ أَنْ یَزِیدَهُ مَا قَسَمَ اللَّهُ لَهُ مِنْ نِعَمِهِ دُنُوّاً مِنْ عِبَادِهِ وَ عَطْفاً عَلَى إِخْوَانِهِ .

این نامه از بنده خدا علىّ ابن ابى طالب سردار و کار فرماى مؤمنان است به مرزبانانش: پس از ستایش خدا و درود بر پیغمبر اکرم، سزاوار است کار فرما را که فزونى یافته و نعمتى که بآن رسیده سبب تغییر حال او بر رعیّت نشود (مقام و منزلت او را به آزار زیر دستان واندارد) و نعمت هایى که خدا بهره او گردانیده او را به بسیار آشنائى با بندگان خدا و مهربانى بر برادرانش وا دارد (که هر که چنین نکند شکر نعمتهاى پروردگارش را بجا نیاورده است).

أَلَا وَ إِنَّ لَکُمْ عِنْدِی أَلَّا أَحْتَجِزَ دُونَکُمْ سِرّاً إِلَّا فِی حَرْبٍ وَ لَا أَطْوِیَ دُونَکُمْ أَمْراً إِلَّا فِی حُکْمٍ وَ لَا أُؤَخِّرَ لَکُمْ حَقّاً عَنْ مَحَلِّهِ وَ لَا أَقِفَ بِهِ دُونَ مَقْطَعِهِ وَ أَنْ تَکُونُوا عِنْدِی فِی الْحَقِّ سَوَاءً فَإِذَا فَعَلْتُ ذَلِکَ وَجَبَتْ لِلَّهِ عَلَیْکُمُ النِّعْمَةُ وَ لِی عَلَیْکُمُ الطَّاعَةُ وَ أَلَّا تَنْکُصُوا عَنْ دَعْوَةٍ وَ لَا تُفَرِّطُوا فِی صَلَاحٍ وَ أَنْ تَخُوضُوا الْغَمَرَاتِ إِلَى الْحَقِّ فَإِنْ أَنْتُمْ لَمْ تَسْتَقِیمُوا لِی عَلَى ذَلِکَ لَمْ یَکُنْ أَحَدٌ أَهْوَنَ عَلَیَّ مِمَّنِ اعْوَجَّ مِنْکُمْ ثُمَّ أُعْظِمُ لَهُ الْعُقُوبَةَ وَ لَا یَجِدُ عِنْدِی فِیهَا رُخْصَةً .

آگاه باشید حقّ شما بر من آنست که رازى را از شما پوشیده ندارم مگر در جنگ (که فاش شدن اسرار جنگ دشمن را بر آن آگاه مى سازد) و کارى را بدون شور با شما انجام ندهم مگر در حکم شرعىّ (که مشورت لازم نیست زیرا همه احکام را باید از من بیاموزید) و در رساندن حقّى را که بجا است براى شما کوتاهى نکنم، و از آن بى استوار نمودن و تمام کردنش دست بر ندارم، و اینکه شما در حقّ نزد من برابر باشید (یکى را بر دیگرى برترى ندهم) پس هرگاه رفتار من با شما چنین شد بر خدا است که نعمت را بر شما تمام کند، و حقّ من بر شما پیروى و فرمانبردارى است، و اینکه از فرمان من رو برنگردانید، و در کارى که صلاح بدانم کوتاهى ننمائید، و در سختیهاى راه حقّ فرو روید (متحمّل رنجها گردید تا حقّ را بیابید) پس اگر شما اینها را در باره من بجا نیاورید کسى از کج رو شما نزد من خوارتر نیست، پس او را بکیفر بزرگ مى رسانم و نزد من رخصت و رهائى براى او نمى باشد.

فَخُذُوا هَذَا مِنْ أُمَرَائِکُمْ وَ أَعْطُوهُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ مَا یُصْلِحُ اللَّهُ بِهِ أَمْرَکُمْ وَ السَّلَامُ .

و شما (نیز) این پیمان را از سران (زیر دست) خود بگیرید،و از خود بایشان ببخشید چیزى را که خدا بآن کار شما را اصلاح مى فرماید (آنها را خوار ننمائید تا بکمک آنان به دشمن فیروزى یابید) و درود بر آنکه شایسته است.