اتَّقِ اللَّهَ فِی کُلِّ صَبَاحٍ وَ مَسَاءٍ وَ خَفْ عَلَى نَفْسِکَ الدُّنْیَا الْغَرُورَ وَ لَا تَأْمَنْهَا عَلَى حَالٍ .

در هر صبح و شب از خدا بترس (بر خلاف دستور او کارى نکن) و بر نفس خود از دنیاى فریبنده برحذر باش، و هیچ گاه از او ایمن و آسوده خاطر مباش.

وَ اعْلَمْ أَنَّکَ إِنْ لَمْ تَرْدَعْ نَفْسَکَ عَنْ کَثِیرٍ مِمَّا تُحِبُّ مَخَافَةَ مَکْرُوهٍ سَمَتْ بِکَ الْأَهْوَاءُ إِلَى کَثِیرٍ مِنَ الضَّرَرِ فَکُنْ لِنَفْسِکَ مَانِعاً رَادِعاً وَ لِنَزْوَتِکَ عِنْدَ الْحَفِیظَةِ وَاقِماً قَامِعاً .

و بدان اگر نفست را از بسیارى از آنچه دوست مى دارى بجهت ناشایستگى آن (که در پایان بتو خواهد رسید) باز ندارى و جلوگیرى نکنى خواهشها و آرزوها زیان فراوان بتو خواهد رساند، پس نفس خود را (از شهوات و خواهشها) مانع و جلوگیر و بر آشفتگیت را هنگام خشم دور کننده باش.