تَزُولُ الْجِبَالُ وَ لَا تَزُلْ .
کوهها از جا کنده شوند تو از جای خود حرکت مکن (تو باید در میدان جنگ از کوهها محکمتر باشی و راه فرار پیش نگیری).
عَضَّ عَلَى نَاجِذِک .
دندان روی دندان بنه (سختیهای جنگ را بر خود هموار کن).
أَعِرِ اللَّهَ جُمْجُمَتَک.
کاسه سرت را بخدا عاریه ده (در جنگ از سرت بگذر، یا تمام افکار و خیالاتت را بخدا معطوف دار) .
تِدْ فِی الْأَرْضِ قَدَمَک .
پای خود را چون میخ در زمین بکوب (در میدان جنگ ثابت قدم باش و از بسیاری دشمن نترس) .
ارْمِ بِبَصَرِک أَقْصَى الْقَوْمِ .
و چشم خود را بپوش (پس از آگاهی به حیله و تدبیر دشمنان به هر طرف نگاه مکن و از برق شمشیر ایشان وحشت نداشته باش).
وَ غُضَّ بَصَرَک .
و چشم خود را بپوش (پس از آگاهی به حیله و تدبیر دشمنان به هر طرف نگاه مکن و از برق شمشیر ایشان وحشت نداشته باش).
وَ اعْلَمْ أَنَّ النَّصْرَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ سُبْحَانَهُ.
و بدان فتح و فیروزی از جانب خداوند سبحان است (پس از بکار بردن آداب جنگ اگر خواست خدا باشد فتح و نصرت نصیب تو خواهد گردید).