اللَّهُمَّ إِلَیْکَ أَفْضَتِ الْقُلُوبُ وَ مُدَّتِ الْأَعْنَاقُ وَ شَخَصَتِ الْأَبْصَارُ وَ نُقِلَتِ الْأَقْدَامُ وَ أُنْضِیَتِ الْأَبْدَانُ .

خدایا بسوى تو دلها (ى ما) گشوده گشته، و گردنها (مان) کشیده شده، و چشمها (مان) باز مانده، و پاها (مان) براه افتاده، و بدنها (مان) نزار گردیده است (از غیر تو چشم پوشیده و در اطاعت و بندگیت از همه چیز گذشته ایم، پس ما را یارى فرما تا رضاء و خوشنودى ترا بدست آوریم).

اللَّهُمَّ قَدْ صَرَّحَ مَکْنُونُ الشَّنَآنِ وَ جَاشَتْ مَرَاجِلُ الْأَضْغَانِ .

خدایا (با رفتن پیغمبرت از بین ما) دشمنى پنهان آشکار گشت، و دیگهاى کینه ها به جوش آمد.

اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْکُو إِلَیْکَ غَیْبَةَ نَبِیِّنَا وَ کَثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ تَشَتُّتَ أَهْوَائِنَا رَبَّنَا افْتَحْ بَیْنَنا وَ بَیْنَ قَوْمِنا بِالْحَقِّ وَ أَنْتَ خَیْرُ الْفاتِحِینَ .

خدایا از نبودن پیغمبرمان و بسیارى دشمنان و پراکندگى خواهشها و اندیشه هامان بتو شکایت مى کنیم (رنجش خود را از این مردم بتو اظهار مى نماییم تا آنان را بکیفر رسانى، پس از اینرو از تو درخواست مى کنیم آنچه را که حضرت شعیب بر اثر بد رفتارى امّت از تو درخواست نمود و گفت «در قرآن کریم س 7 ى 89 است»: رَبَّنَا افْتَحْ بَیْنَنا وَ بَیْنَ قَوْمِنا بِالْحَقِّ وَ أَنْتَ خَیْرُ الْفاتِحِینَ یعنى) پروردگار ما بین ما و دشمنانمان بحقّ حکم فرما (حقّ و راستى را بین ما نمایان ساز تا ایشان بفهمند کدام یک بر حقّ مى باشیم) و تو بهترین حکم کنندگان هستى (که حقّ را نمایان مى سازى).