وَ لَقَدْ عَلِمَ الْمُسْتَحْفَظُونَ مِنْ أَصْحَابِ مُحَمَّدٍ (صلى الله علیه وآله) أَنِّی لَمْ أَرُدَّ عَلَى اللَّهِ وَ لَا عَلَى رَسُولِهِ سَاعَةً قَطُّ وَ لَقَدْ وَاسَیْتُهُ بِنَفْسِی فِی الْمَوَاطِنِ الَّتِی تَنْکصُ فِیهَا الْأَبْطَالُ وَ تَتَأَخَّرُ فِیهَا الْأَقْدَامُ نَجْدَةً أَکرَمَنِی اللَّهُ بِهَا .
بزرگان از اصحاب محمّد صلى اللَّه علیه و آله که حافظ (قرآن و سنّت او) هستند (و به اسرارش آگاهند) مىدانند که من هرگز ساعتى از فرمان خدا و رسول دور نمانده ام و از جان خود در باره پیغمبر اکرم دریغ ننمودم در جاهایى که (گرفتاری ها و جنگها) دلیران فرار مىکردند و گامها بر مى گشت (کسى را جرأت جلوگیرى از دشمن نبود) بر اثر شجاعت و جوانمردى که خداوند مرا بآن گرامى داشت.
وَ لَقَدْ قُبِضَ رَسُولُ اللَّهِ (صلى الله علیه وآله) وَ إِنَّ رَأْسَهُ لَعَلَى صَدْرِی وَ لَقَدْ سَالَتْ نَفْسُهُ فِی کفِّی فَأَمْرَرْتُهَا عَلَى وَجْهِی وَ لَقَدْ وُلِّیتُ غُسْلَهُ (صلى الله علیه وآله) وَ الْمَلَائِکةُ أَعْوَانِی فَضَجَّتِ الدَّارُ وَ الْأَفْنِیَةُ مَلَأٌ یَهْبِطُ وَ مَلَأٌ یَعْرُجُ وَ مَا فَارَقَتْ سَمْعِی هَیْنَمَةٌ مِنْهُمْ یُصَلُّونَ عَلَیْهِ حَتَّى وَارَیْنَاهُ فِی ضَرِیحِهِ فَمَنْ ذَا أَحَقُّ بِهِ مِنِّی حَیّاً وَ مَیِّتاً .
و رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله قبض روح شد در حالی که سرش بر سینه من بود، و بروى دستم جان از بدنش جدا شد، و (بجهت تیّمن و تبرّک آن) دست به چهره ام کشیدم، و غسل آن حضرت «صلّى اللَّه علیه و آله» را متصدّى گردیدم، و فرشتگان مرا کمک کردند، پس خانه و اطراف آن (حاضرین و فرشتگانى که در آمد و رفت بودند) به گریه و ناله در آمدند، گروهى از فرشتگان فرود آمده گروهى بالا مى رفتند، و همهمه نماز ایشان که بر آن بزرگوار مى خواندند از گوش من جدا نمى شد تا اینکه او را در آرامگاهش نهادیم، پس کیست در حال حیات و ممات به آن حضرت از من سزاوارتر (هر که ادّعاى سزاوار بودن کنددروغ گفته و بنا حقّ خود را خلیفه و جانشین او دانسته) .
فَانْفُذُوا عَلَى بَصَائِرِکمْ وَ لْتَصْدُقْ نِیَّاتُکمْ فِی جِهَادِ عَدُوِّکمْ فَوَالَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ إِنِّی لَعَلَى جَادَّةِ الْحَقِّ وَ إِنَّهُمْ لَعَلَى مَزَلَّةِ الْبَاطِلِ .
شتاب کنید از روى بینائى (بدون شکّ و تردید) و باید در جنگ با دشمن نیّت شما راست باشد (بدون نفاق و دوروئى از امام بحقّ پیروى نمائید) که سوگند به آن که جز او خدائى نیست من بر راه حقّ هستم (گفتار و کردارم همانست که خدا و رسول فرموده اند) و دشمنان ما بر لغزشگاه باطل (پیرو نفس امّاره و شیطان) هستند.
أَقُولُ مَا تَسْمَعُونَ وَ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ لِی وَ لَکمْ.
مى گویم آنچه مى شنوید (تا حقّ را از باطل تمییز دهید) و از خدا براى خود (که مبتلاى شما شدهام) و براى شما (از گذشته هایتان) آمرزش مى طلبم (که بار دیگر در گمراهى قدم ننهاده از امام بحقّ پیروى نمائید).