تَجَهَّزُوا رَحِمَکمُ اللَّهُ فَقَدْ نُودِیَ فِیکمْ بِالرَّحِیلِ وَ أَقِلُّوا الْعُرْجَةَ عَلَى الدُّنْیَا وَ انْقَلِبُوا بِصَالِحِ مَا بِحَضْرَتِکمْ مِنَ الزَّادِ فَإِنَّ أَمَامَکمْ عَقَبَةً کئُوداً وَ مَنَازِلَ مَخُوفَةً مَهُولَةً لَا بُدَّ مِنَ الْوُرُودِ عَلَیْهَا وَ الْوُقُوفِ عِنْدَهَا.

خدا شما را بیامرزد، وسائل سفر (آخرت) را آماده نمائید که نداى کوچیدن در میان شما داده شده (خداوند در قرآن کریم س 4 ى 78 مى‏ فرماید: أَیْنَما تَکُونُوا یُدْرِکْکُمُ الْمَوْتُ وَ لَوْ کُنْتُمْ فِی بُرُوجٍ مُشَیَّدَةٍ یعنى هر کجا باشید مرگ شما را دریابد اگر چه در قلعه‏ هاى محکم و استوار باشید) و ماندن در دنیا را کم پندارید (دل بآن نبندید) و (بسوى خدا) باز گردید با توشه شایسته (طاعت و بندگى) که بآن دسترسى دارید، زیرا جلو شما گردنه ناهموار و منزل هاى ترس آور هولناک است (سختی هاى مرگ و گرفتارى قبر و عالم برزخ و مواقف باز پرسى روز رستخیز را در پیش دارید) که از وارد شدن و توقّف در آنها ناگزیرید.

وَ اعْلَمُوا أَنَّ مَلَاحِظَ الْمَنِیَّةِ نَحْوَکمْ دَانِیَةٌ وَ کأَنَّکمْ بِمَخَالِبِهَا وَ قَدْ نَشِبَتْ فِیکمْ وَ قَدْ دَهَمَتْکمْ فِیهَا مُفْظِعَاتُ الْأُمُورِ وَ مُعْضِلَاتُ الْمَحْذُورِ.

و بدانید که نگریستن هاى مرگ به گوشه چشم بجانب شما است، و مانند آنست که به چنگالهاى آن که در شما فرو برده است گرفتارید (و از آن رهائى ندارید) و کارهاى زشت و بسیار دشوار و سخت شما را از آن پنهان داشته.

فَقَطِّعُوا عَلَائِقَ الدُّنْیَا وَ اسْتَظْهِرُوا بِزَادِ التَّقْوَى.

پس علاقه‏ هاى دنیا را (از خود) دور کنید، و با توشه پرهیزکارى خویش را توانا سازید (محبّت دارائى و فرزند و کالاى دنیا را از دل برانید و پارسائى و پرهیزکارى را پیشه گردانید.

و قد مضى شی‏ء من هذا الکلام فیما تقدم بخلاف هذه الروایة .

(سیّد رضى فرماید:) پیش از این (در خطبه هشتاد و چهارم) بعضى از این کلام به روایتى گذشت که با این روایت تفاوت دارد.