أَلَا بِأَبِی وَ أُمِّی هُمْ مِنْ عِدَّةٍ أَسْمَاؤُهُمْ فِی السَّمَاءِ مَعْرُوفَةٌ وَ فِی الْأَرْضِ مَجْهُولَةٌ .
آگاه باشید پدر و مادرم فداى کسانى باد که (بعد از من راهنماى گمراهان و پیشوایان مردم مى باشند، و) ایشان از جماعتى هستند که نامهاشان (بزرگواریشان) در آسمان (نزد ملائکه) مشهور، و در زمین (بجهت ضلالت و گمراهى نزد بیشتر مردم) نامعلوم است.
أَلَا فَتَوَقَّعُوا مَا یَکونُ مِنْ إِدْبَارِ أُمُورِکمْ وَ انْقِطَاعِ وُصَلِکمْ وَ اسْتِعْمَالِ صِغَارِکمْ .
بدانید و منتظر باشید پیشآمدهایى را که خواهد شد از پراکنده شدن کارهاى شما و گسیختگى پیوندهاى (دینىّ و دنیوىّ) شما، و روى کار آوردن و زمامدار گردانیدن کهتران شما (بر مهتران و پیران، یا مقدّم گشتن او باش و پستها بر بزرگان و نیکان که پیش افتادن خردان بهر دو معنى بد عاقبت است و خطاء، چون موجب فساد و اختلال امر دین و دنیا مى باشد، چنانکه نوشته اند: از حکیم دور اندیشى پرسیدند انقراض دولت ساسانیان را چه سبب شد گفت: ایشان افراد کوچک را به کارهاى بزرگ گماشتند که از عهده آن کارها برنیامدند، و مردم بزرگ را به کارهاى کوچک واداشتند که بآن کارها اعتناء ننمودند، از اینرو نظام کارشان از هم گسیخت و جمعیّتشان پراکنده گردید).
ذَاک حَیْثُ تَکونُ ضَرْبَةُ السَّیْفِ عَلَى الْمُؤْمِنِ أَهْوَنَ مِنَ الدِّرْهَمِ مِنْ حِلِّهِ ذَاک حَیْثُ یَکونُ الْمُعْطَى أَعْظَمَ أَجْراً مِنَ الْمُعْطِی ذَاک حَیْثُ تَسْکرُونَ مِنْ غَیْرِ شَرَابٍ بَلْ مِنَ النِّعْمَةِ وَ النَّعِیمِ وَ تَحْلِفُونَ مِنْ غَیْرِ اضْطِرَارٍ وَ تَکذِبُونَ مِنْ غَیْرِ إِحْرَاجٍ ذَاک إِذَا عَضَّکمُ الْبَلَاءُ کمَا یَعَضُّ الْقَتَبُ غَارِبَ الْبَعِیرِ .
این پیش آمدها وقتى خواهد شد که (بسبب غلبه حرام بر حلال) زدن شمشیر بر مؤمن آسانتر (و سختى آن کمتر) است از بدست آوردن یکدرهم از راه حلال، این وقائع وقتى روى خواهد داد که پاداش گیرنده از آنکه مى بخشد بیشتر است (زیرا مالها شبهه ناک و نیّتها ناپاک بوده و فقراء باضطرار مى ستانند و اغنیاء بناچار یا از روى ریا و خودنمایى اندکى مى دهند) این کارها هنگامى خواهد شد که نیاشامیده مست مى شوید بلکه (مستى شما) از (فراخى) نعمت و خوشگذرانى است، و بدون اضطرار و ناچارى سوگند یاد نموده و بدون در تنگنا افتادن دروغ مى گوئید، این حوادث هنگامى روى خواهد آورد که بلاء و سختى شما را (نیکانتان را) بگزد (آزار رساند)چنانکه پالان، کوهان شتر را مى گزد.
مَا أَطْوَلَ هَذَا الْعَنَاءَ وَ أَبْعَدَ هَذَا الرَّجَاءَ .
چه بسیار دراز است این رنج و چه دور است این آرزو و امیدوارى (رهائى از آن سختیها، این جمله اشاره است به فتنه هاى پیش از ظهور قائم آل محمّد «عجّل اللّه تعالى فرجه» که بمؤمنین بسیار سخت خواهد گذشت و از آن رهائى ممکن نیست تا آن حضرت ظاهر گردد).
أَیُّهَا النَّاسُ أَلْقُوا هَذِهِ الْأَزِمَّةَ الَّتِی تَحْمِلُ ظُهُورُهَا الْأَثْقَالَ مِنْ أَیْدِیکمْ وَ لَا تَصَدَّعُوا عَلَى سُلْطَانِکمْ فَتَذُمُّوا غِبَّ فِعَالِکمْ .
اى مردم این مهارهاى شتران (نفس امّاره) را که پشتهاى آنها بارهاى سنگین دستهاى شما را برداشته است رها کنید (مرتکب گناه نشده بر خلاف دستور خدا و رسول رفتار ننمائید) و از (اطاعت و پیروى) سلطان (امام زمان) خود دورى نجوئید، پس (در صورت پراکنده شدن) خود را بعد از انجام کارها (ى زشتتان) توبیخ و سرزنش مى نمایید (و پشیمان مى شوید) .
وَ لَا تَقْتَحِمُوا مَا اسْتَقْبَلْتُمْ مِنْ فَوْرِ نَارِ الْفِتْنَةِ وَ أَمِیطُوا عَنْ سَنَنِهَا وَ خَلُّوا قَصْدَ السَّبِیلِ لَهَا فَقَدْ لَعَمْرِی یَهْلِک فِی لَهَبِهَا الْمُؤْمِنُ وَ یَسْلَمُ فِیهَا غَیْرُ الْمُسْلِمِ .
و در آنچه که بآن رو مى آورید بر افروختن آتش فتنه و فساد (و خونریزیهاى ناحقّ) بىباک داخل نشوید، و از آن راه بپیچید و میان راه را براى آن خالى گذارید (کناره گیرى کنید تا بیاید و بگذرد، چون شما را طاقت جلوگیرى از آن نیست، پس بیهوده نکوشید، زیرا) بجان خودم سوگند که در زبانه آتش آن فتنه مؤمن هلاک میشود، و غیر مسلمان سالم مى ماند (زیرا رأى و اندیشه مؤمن بر خلاف خواهشهاى نفس و فتنه جوئى است، ولى رأى و اندیشه غیر مسلمان و منافق موافق آنست).
إِنَّمَا مَثَلِی بَیْنَکمْ کمَثَلِ السِّرَاجِ فِی الظُّلْمَةِ یَسْتَضِیءُ بِهِ مَنْ وَلَجَهَا فَاسْمَعُوا أَیُّهَا النَّاسُ وَ عُوا وَ أَحْضِرُوا آذَانَ قُلُوبِکمْ تَفْهَمُوا.
مثل من در میان شما مثل چراغى است در تاریکى که هر که در آن داخل شود از آن روشنى مى طلبد، پس اى مردم (اندرز مرا) بشنوید و حفظ کنید، و گوشهاى دلهاتان را مهیّا و آماده سازید تا (اشارات سخنانم را) بفهمید.