وَ اللَّهُ مُسْتَأْدِیکُمْ شُکْرَهُ وَ مُوَرِّثُکُمْ أَمْرَهُ وَ مُمْهِلُکُمْ فِی مِضْمَارٍ مَمْدُودٍ لِتَتَنَازَعُوا سَبَقَهُ فَشُدُّوا عُقَدَ الْمَآزِرِ وَ اطْوُوا فُضُولَ الْخَوَاصِرِ.
خداوند اداى سپاس (از نعمتهاى) خود را از شما مى خواهد، و امر و سلطنت خویش را براى شما باقى گذارده است (براى ریاست روى زمین دوستان او شایستگى دارند) و بشما در میدان وسیع مسابقه (دنیا) مهلت داده تا براى بدست آوردن چوگان (ریاست و سیادت) از یکدیگر سبقت و پیشى گیرند، پس بندهاى جامه ها را محکم بندید (در میدان جنگ چیست و چالاک باشید، یا آنکه از گناه دورى کنید) و زیادى زیر پهلوها را تا گرده درهم پیچید (دامن جامه ها که روى پاها مى کشد جمع کنید، یا از خوردن و آشامیدن بسیار خوددارى نمائید، چنانکه مى فرماید.)
لَا تَجْتَمِعُ عَزِیمَةٌ وَ وَلِیمَةٌ.
اندیشه کار با میهمانى جمع نمى شود (پس اگر اندیشه کاردارى تن پرستى را رها کن) .