اللَّهُمَّ إِنَّک آنَسُ الْآنِسِینَ لِأَوْلِیَائِک وَ أَحْضَرُهُمْ بِالْکفَایَةِ لِلْمُتَوَکلِینَ عَلَیْک تُشَاهِدُهُمْ فِی سَرَائِرِهِمْ وَ تَطَّلِعُ عَلَیْهِمْ فِی ضَمَائِرِهِمْ وَ تَعْلَمُ مَبْلَغَ بَصَائِرِهِمْ فَأَسْرَارُهُمْ لَک مَکشُوفَةٌ وَ قُلُوبُهُمْ إِلَیْک مَلْهُوفَةٌ .
بار خدایا تو با دوستانت از همه دوستان بیشتر دوستى، و براى اصلاح کار آنان که بتو توکّل مى نمایند از آنها حاضرترى (چون بهر چیز توانائى، بمحض اراده هر کار را انجام مى دهى) نهانیهاشان را دیده بر اندیشه هاشان آگاهى، و اندازه بینائى و عقولشان را میدانى، پس رازهاشان نزد تو آشکار، و دلهاشان بسوى تو نگران است.
إِنْ أَوْحَشَتْهُمُ الْغُرْبَةُ آنَسَهُمْ ذِکرُک وَ إِنْ صُبَّتْ عَلَیْهِمُ الْمَصَائِبُ لَجَئُوا إِلَى الِاسْتِجَارَةِ بِک عِلْماً بِأَنَّ أَزِمَّةَ الْأُمُورِ بِیَدِک وَ مَصَادِرَهَا عَنْ قَضَائِک .
اگر تنهائى آنان را به وحشت اندازد ذکر تو آنها را مأنوس مى سازد، و اگر اندوه ها بایشان چیره گردد به پناه جستن از تو توسّل مى جویند، چون مى دانند سر رشته کارها بدست (قدرت و توانائى) تو و منشأ آنها قضاء و قدر تو است.
اللَّهُمَّ إِنْ فَهِهْتُ عَنْ مَسْأَلَتِی أَوْ عَمِیتُ عَنْ طِلْبَتِی فَدُلَّنِی عَلَى مَصَالِحِی وَ خُذْ بِقَلْبِی إِلَى مَرَاشِدِی فَلَیْسَ ذَلِک بِنُکرٍ مِنْ هِدَایَاتِک وَ لَا بِبِدْعٍ مِنْ کفَایَاتِک .
بار خدایا اگر ندانم چه بخواهم و از درخواست خود سرگردان بمانم مرا بآنچه صلاح من در آنست راهنمائى فرما، و دلم را بآنچه خیر و نیکوئى من در آن است متوجّه گردان که اگر مرا راهنمائى از هدایت و راهنمایی هاى تو ناسزاوار و از حاجت روا ساختنهاى تو غریب و شگفت نیست (زیرا تو راهنما و روا سازنده حاجتها هستى).
اللَّهُمَّ احْمِلْنِی عَلَى عَفْوِک وَ لَا تَحْمِلْنِی عَلَى عَدْلِک.
بار خدایا با من از روى عفو و بخشش خود رفتار کن نه بعدل و دادگریت (زیرا معامله با عدل موجب مواخذه و گرفتارى است).